De ontwikkeling van begrijpelijke spraak is een van de belangrijkste doelstellingen in het beheer van
kinderen die werden geboren met een gespleten (lip en) gehemelte. Ondanks de vooruitgang in chirurgische behandeling van
aangeboren orofaciale kloven, specifieke spleetgerelateerde spraakstoornissen blijven vaak bestaan, zelfs na de
gehemelte is gesloten. Op basis van de huidige literatuur is er echter nog geen bewijsmateriaal beschikbaar om dit te ondersteunen
specifiek model van logopedische interventie in relatie tot een theoretisch perspectief en intensiteit
voor deze populatie. Bijdragen aan de op bewijs gebaseerde praktijk op het gebied van gespleten spraak
therapie, zal dit onderzoeksproject zich richten op de effectiviteit van gespleten gehemelte spraakinterventie in
kinderen tussen 4 en 8 jaar oud die werden geboren met een gespleten (lip en) gehemelte. Specifieker,
twee verschillende interventiebenaderingen en twee interventie-intensiteiten zullen worden vergeleken op basis van
perceptuele, objectieve en psychosociale uitkomstmaten.