Regionale uitspraken zijn vaak het resultaat van fonologisch contact tussen standaardtaal en dialect. Deze uitspraken kunnen wellicht minder gediversifieerd zijn dan dialecten omdat ze in grotere gebieden worden gebruikt. Ondanks het belang van prosodie om de regionale oorsprong van de spreker te identificeren, weten we weinig over hoe dialectale prosodie wordt weerspiegeld in de regionale uitspraak, en weten we nog minder over hoe dialectale prosodie varieert in een bepaald geografisch gebied in vergelijking met de prosodie van de regionale variëteiten die in hetzelfde gebied wordt gesproken. Dit project behandelt deze kwesties door zich te richten op vier variëteiten in Campania: Napolitaans en opper-Cilento Italiaans, Napolitaans en opper-Cilento dialect. Het project heeft tot doel (1) de prosodische systemen van de twee dialecten te analyseren, (2) elk dialect te vergelijken met de overeenkomstige regionale Italiaanse variëteit en (3) een vergelijking te maken tussen de twee dialecten en tussen de twee regionale Italiaanse variëteiten. We onderzoeken de prosodie van deze variëteiten met een nieuwe methodologie die ritmische en intonationele analyses integreert en steunt op voorgelezen, scripted en dialogische spraak. Het project levert een belangrijke bijdrage aan de kennis van de fonologie van dialecten en de relatie tussen het dialectale continuüm en regionale variëteiten in Italië. Het draagt theoretisch en methodologisch bij aan de Autosegmentaal-Metrische fonologie.