In de eurozone zijn banken met voorsprong de belangrijkste bron van financiering voor bedrijven. Dit
betekent dat de economische leefbaarheid van de bankensector cruciaal is voor de algemene
economie. Echter, sinds de financiële crisis van 2008 zijn de beurskoersen van banken fors gedaald.
Dit kan potentieel de rol van banken als financieringsbron voor de rest van de economie in gevaar
brengen. Banken hebben namelijk genoeg kapitaal nodig om leningen te mogen uitgeven. Een lage
beurskoers maakt het moeilijker om vers kapitaal op te halen en beperkt dus de mogelijkheid voor
banken om nieuwe leningen te verstrekken. Dit project onderzoekt twee determinanten van die lage
beurswaardering en gaat na hoe deze het uitleengedrag van banken beïnvloeden. Het eerste deel
onderzoekt hoe de ‘cost of equity’ (de verdisconteringsvoet waarover toekomstige winsten worden
verdisconteerd naar het heden) wordt beïnvloed door systemisch risico en hoe dit een impact heeft
op het leengedrag van banken. Deel twee legt de link tussen regulering en ‘cost of equity’. Die zou
moeten lager liggen als banken door nieuwe regulering veiliger worden. Is dit het geval en zorgt die
lagere ‘cost of equity’ voor een verandering in hoe banken leningen verstrekken? Deel drie focust op
de impact van de winstgevendheid van banken op hun marktwaardering. Zakken de beurskoersen
van banken als hun toekomstige winstgevendheid zakt en vertaalt zich dat naar hun leengedrag?