Bodememissie is verantwoordelijk voor 72% van de totale lachgasuitstoot binnen de landbouw. Toegepaste kunstmest, dierlijke mest en gewasresten zijn hiervan de voornaamste bronnen. Aanwending van N draagt ook bij tot NH₃-emissies en vertegenwoordigt 28% van de NH₃-emissie binnen de landbouw. Bovenstaande cijfers voor Vlaanderen zijn schattingen met internationale algemene emissiecijfers. De representativiteit van deze cijfers voor onze regio is amper te verifiëren wegens een gebrek aan metingen van bodememissies binnen de Vlaamse landbouw. Landbouwers hebben daarnaast nood aan concrete mitigatiemaatregelen, bijvoorbeeld via aangepaste bemestingsstrategieën die zorgen voor een hogere efficiënte van de N-beschikbaarheid in de bodem. Binnen het LILA project zetten we met veldproeven en modelsimulatie in op het:

1. verfijnen van de emissiefactoren voor N₂O (per belangrijke emissiebron: kunstmest, drijfmest, stalmest), om een beter inzicht te krijgen in de bijdrage en het belang van elk van deze bronnen.
2. uittesten van innovatieve maatregelen om N₂O-, NH₃- en CH₄-emissies uit mest- en kunstmestgebruik te minimaliseren waarbij ook trade-off tussen NH₃ en N₂O in kaart gebracht wordt.
3. begroten van trade-off effecten tussen N₂O-bodememissies en koolstofopslag voor organische bemesting en gewasresten.

De bekomen resultaten van veldproeven en modelsimulatie zullen vertaald worden in beslissingsondersteunende tools zoals de Klimrek klimaatscan. Daarnaast zal worden verfijnde emissiefactoren voorgesteld voor de Vlaamse broeikasgasinventaris zodat inspanningen van de landbouwsector  correcter doorgerekend kunnen worden.