Het ontwerpen van effectieve strategieën voor de sanering van bodem- en grondwaterverontreiniging is afhankelijk van betrouwbare en kwalitatieve informatie over de ondergrond en een diepgaand inzicht in de fysische, chemische en biologische processen die er zich in voordoen. Conventioneel onderzoek van verontreinigde sites is doorgaans gebaseerd op het verzamelen van slechts een beperkte set van discrete, lokale (punt)waarnemingen, die vaak niet in staat zijn om heterogeniteit van de ondergrond volledig te capteren. Dit kan leiden tot significante onzekerheid in afgeleide conceptuele sitemodellen (CSM's), die doorwerkt in de humane en ecotoxicologische risico-evaluatie en het daaropvolgende ontwerp van saneringsstrategieën. Bovendien wordt deze onzekerheid meestal niet gekwantificeerd.

Dit onderzoeksproject focust op het gebruik van geofysische methoden als complementaire tools van conventionele methoden voor site-onderzoek. Geofysische methoden laten immers toe om op een tijdsefficiënte en kosteneffectieve manier hoge-resolutie en meer ruimtelijk gebiedsdekkende gegevens over de ondergrond te verzamelen. Meer specifiek is het onderzoek gericht op het avanceren van de 3D-modellering van de ondergrond op basis van geofysische inversie, via het adopteren van een probabilistische benadering en het verbeteren van de integratie van gegevens afkomstig van verschillende meetmethodes. We streven naar een verhoging van de nauwkeurigheid en resolutie van de modellen en de expliciete kwantificering van de onzekerheid die geassocieerd is met elk van de stappen van dataverzameling, -verwerking, -analyse, -modellering en -interpretatie. Nieuwe methodologieën zullen worden ontwikkeld en gevalideerd op basis van zowel synthetische als reële cases, die verschillende gradaties van complexiteit en ruimtelijke heterogeniteit van de ondergrond vertegenwoordigen, die kunnen resulteren uit een interactie van natuurlijke en/of antropogene processen. Als uitkomst op een hoger niveau, willen we een flexibel doch robuust kader ontwikkelen voor het creëren van digitale tweelingen van verontreinigde bodem- en grondwatersystemen. Dergelijke digitale tweelingen kunnen de numerieke ruggengraat van CSM's versterken en zo een betere beslissingsondersteuning bieden bij het onderzoeken, monitoren en saneren van verontreinigde sites.