Het project wil het segment van de postmoderne architectuur in Luik en Brugge onderzoeken,
gerealiseerd tussen 1970 en 1989, dat ernaar streefde om zich te integreren in het historische
stadscentrum en dat deel uitmaakte van de stadsvernieuwings- en integrale conservatieprogramma's
met overheidsfinanciering voor deze twee steden. In tegenstelling tot historische studies over
canonieke projecten die reageerden op de zogenaamde "bruxellisation", ontbreekt het nog steeds
aan een genuanceerde studie van de postmoderne architectuur in provinciesteden als Luik en
Brugge. De voor dit project geselecteerde casestudies, ontworpen door architecten als V. Desmedt, J.
Francotte, Groep Planning, E. Van Assche, werden vaak bekritiseerd of als weinig interessant
beoordeeld door journalisten en architectuurcritici aan het einde van de 20e eeuw. De manier waarop
deze projecten beantwoordden aan de stedelijke mythologie van de "verminkte stad" Luik of
"Bruges-la-Morte" blijft ook onbesproken. Door recente inzichten uit architectuurgeschiedenis en
erfgoedstudies te combineren stelt dit project een belangrijke herziening en bijdrage tot de
geschiedenis van de postmoderne architectuur voor, op een moment dat de belangrijkste actoren nog
geïnterviewd kunnen worden en archieven van architecten beschikbaar zijn. Het project wil de tools
van controversy mapping gebruiken om de controverses rond deze projecten en grotere
stadsvernieuwingen te achterhalen, en bijdragen aan een cultuur van hergebruik.