Processen voor water en grondstofherwinning kampen met alsmaar toenemende onzekerheden die verband houden met ruimtelijke en temporele evoluties van de bronkwaliteit, nieuwe technologische ontwikkelingen, een veranderend wettelijk kader enz. Proces regeling helpt nutsbedrijven en industrieën om hun processen optimaal te beheren onder deze externe bronnen van onzekerheden. De watersector (net als veel andere biotechnologische processen) steunt hierbij echter nog grotendeels op procesregeling door PID-regelaars die gebaseerd zijn op eenvoudige input-outputrelaties. Het gebruik van meer geavanceerde sturingsalgoritmen die gelijktijdige controle van meerdere inputs en outputs mogelijk maken, evenals de integratie van kwaliteits- en kostencriteria, zou nutsbedrijven en industrieën aanzienlijk kunnen helpen om veerkrachtiger en duurzamer te worden.