Stel u een Somalische jongen voor die zijn minderjarigheid niet kan bewijzen met het oog op de aanstelling van een voogd omdat hij geen geboorteakte uit zijn land van herkomst heeft. Beeld u een Afghaans koppel in met een Iraanse religieuze huwelijksakte waaruit blijkt dat het meisje 16 was ten tijde van de huwelijkssluiting in Iran. Dergelijke juridische kwesties - kind in Somalië, maar niet in België; gehuwd in Iran, maar niet in België - betreffen de erkenning van het personeel statuut in een migratiecontext. Het Afghaans koppel bijvoorbeeld kan problemen ervaren bij de erkenning/registratie van hun Iraanse huwelijksakte in het land waar zij internationale bescherming vragen.

Door de actuele focus op migratie'management' werden dergelijke juridische vraagstukken in verband met de grensoverschrijdende meeneembaarheid van het personeel statuut en hun impact op fundamentele mensenrechten, te lang verwaarloosd. Het onderzoeksproject zal deze urgente juridische vraagstukken empirisch onderzoeken. Het doel is om de (onderbelichte) interacties tussen twee wettelijke kaders te ontrafelen: 1) de regelgeving over de verzoeken om internationale bescherming en gezinshereniging (migratierecht) en 2) de regelgeving over de grensoverschrijdende meeneembaarheid van het personeel statuut (internationaal privaatrecht). Hiertoe wil het onderzoek, in een eerste fase, de juridische problemen met betrekking tot het personeel statuut van vluchtelingen in kaart brengen en, in een tweede fase, onderzoeken of en hoe deze inventarisatie en de bewustwording van de interacties tussen het migratierecht en het internationaal privaatrecht kunnen leiden tot een betere wisselwerking tussen deze twee juridische kaders met het oog op een betere bescherming van vluchtelingen.