Luminescerende materialen of fosforen zijn in staat om licht uit te stralen als gevolg van een bepaalde stimulus. Dit kan de absorptie van licht zelf, mechanische spanning of temperatuur zijn. Vanwege hun specifieke functionele gedrag zijn deze materialen te vinden in tal van toepassingen zoals verlichting, displays, medische beeldvorming ... Fosforen zijn samengesteld uit een isolerend kristal dat opzettelijk is gedoteerd door
metaalonzuiverheden, die het luminescentiegedrag activeren. De luminescentie wordt sterk beïnvloed door aanvullende niet-analogen of defecten die vaak onbewust in het kristal aanwezig zijn, zoals b.v. ontbrekende atomen. Deze defecten kunnen leiden tot een verminderde luminescentie-efficiëntie of vertraagd licht
emissie (nagloeien), effecten die wenselijk of onwenselijk kunnen zijn. De aard van deze defecten en hun interactie met het activerende metaalatoom is nog niet begrepen en de wetenschappelijke beschrijving is beperkt tot enkele vage algemeenheden of empirische procedures om de bijbehorende verschijnselen te karakteriseren.
Dit project heeft de ambitie om de oorsprong van deze extra effecten te verduidelijken door de eigenschappen van verschillende defecten en defectclusters te berekenen. De stabiliteit van verschillende configuraties zal worden beoordeeld, evenals hun onderlinge interactie en interactie met de activator. De berekeningen worden zorgvuldig vergeleken met experimenten. De verkregen kennis zal worden gebruikt om opnieuw te interpreteren
wetenschappelijke literatuur en om nieuwe functionele materialen te ontwerpen door de effecten van defecten te versterken of te onderdrukken.