Het voorgestelde project wil de impact reconstrueren van de verspreiding van vernaculaire vertalingen van Plato in Italië tussen 1540 en 1840. Dit project focust op parateksten (voorwoorden, opdrachten, brieven, aantekeningen, commentaren, aantekeningen) en wil nagaan of en in welke opzichten de Vernaculaire Plato op één lijn ligt met Ficino’s Latijnse Plato of deze juist verwerpt. Terwijl de laatste uitgebreid is onderzocht, heeft de eerste amper aandacht gekregen en wordt hij eerder gezien als een vergelijkingspunt voor de Vernaculaire Aristoteles dan als een onderwerp van specifiek onderzoek. Aan de hand van onuitgegeven materiaal wil dit project een nieuw hoofdstuk schrijven in de receptie van Plato. In het bijzonder zal ik nieuw licht werpen op de centrale rol van Plato’s dialoog als belangrijkste vorm om wetenschappelijke inhoud te verspreiden (tussen de 16e en 18e eeuw), samen met de ontwikkeling van een filosofisch vernaculair lexicon. Ik zal de overlapping tussen Plato en Ficino ontmantelen en zo het Ficiniaanse paradigma in vroegmodern Italië in twijfel trekken. Om de pluraliteit van de vernaculaire Plato te benadrukken, zal dit project de ontstaanscontexten, het doel en het beoogde doelpubliek onderzoeken. Ik zal het veranderende beeld dat de vernaculaire Plato heeft aangenomen beschrijven, door me te richten op vier gebieden op het schiereiland die een belangrijke politieke en culturele rol hebben gespeeld (Florence, Rome, Venetië, Napels).