Wilmstumor, of nefroblastoom, is de meest voorkomende niertumor bij kinderen. Hoewel de behandeling de afgelopen tien jaar is verbeterd, blijft er een sterke klinische behoefte om therapieën te verbeteren om zowel secundaire effecten als gevolg van huidige behandelingen tot een minimum te beperken, alsook om effectievere therapieën te vinden voor histologische subtypes met een hoog risico op relapse. Een veelheid aan driver-genmutaties is gedocumenteerd voor Wilmstumor, betrokken bij aspecten van differentiatie, proliferatie, genoomonderhoud, alsook de biogenese en maturatie van microRNA's (miRNA's). Helaas zijn genetische muismodellen voor deze pediatrische tumoren beperkt. In dit project willen we gebruik maken van een recent gegenereerd en penetrant model voor Wilmstumor verkregen in Xenopus tropicalis met behulp van CRISPR-gemedieerde targeting van de p53- en RB-signaalpaden. Er zullen aanvullende modellen worden gegenereerd met aberraties in de biogenese van miRNA. Via uitgebreide transcriptomische en epigenomische profilering en interspecies-vergelijking met het bestaande muismodel en menselijke klinische stalen, willen we een duidelijker beeld krijgen van de moleculaire kenmerken die ten grondslag liggen aan de etiologie van verschillende subtypes van Wilmstumor. Aldus willen we mogelijke kwetsbaarheden identificeren die kunnen worden onderzocht via CRISPR-gemedieerde afhankelijkheidsmapping in de Xenopus-modellen, om aldus nieuwe doelen voor therapie te vinden.