Campylobacter is de belangrijkste oorzaak van bacteriële voedselinfectie bij de mens. De bacterie komt in zeer hoge aantallen voor in de ceca van kippen, wat leidt tot een groot aantal besmette kippenkarkassen die de kiem kunnen overdragen naar de mens. Kippentomen worden in de regel pas door Campylobacter gekoloniseerd als de kuikens 2 tot 3 weken oud zijn. Men neemt aan dat kuikens in deze eerste levensweken tegen Campylobacter infectie worden beschermd door maternale antistoffen die via de eidooier naar het embryo worden getransporteerd (Chalghoumi et al., 2009; Cawthraw & Newell, 2010).

Het doel van dit project is om na te gaan of de aanwezigheid van hogere titers aan maternale anti-Campylobacter antistoffen geassocieerd kunnen worden met langdurigere bescherming van vleeskuikens tegenover Campylobacter infectie én of men door het immuniseren van vleeskuikenmoederdieren, vleeskuikens gedurende de hele ronde kan beschermen tegen Campylobacter infectie.

Voor dit doel zullen de volgende onderzoeksvragen worden beantwoord: 1/Is de duur van bescherming tegen Campylobacter gerelateerd aan de hoeveelheid maternale antistoffen doorgegeven door het moederdier via de eidooier naar het embryo? 2/Kan men door immunisatie van vleeskuikenmoederdieren de maternale anti-Campylobacter titers in het moederdier en vleeskuiken verhogen? 3/Leiden deze verhoogde titers tot een langdurigere bescherming van vleeskuikens tegen Campylobacter, idealiter tot het einde van de ronde? 4/ Is immunisatie van vleeskuikenmoederdieren een bruikbare en kosteneffectieve maatregel die onder praktijkomstandigheden ingezet kan worden?

Het antwoord op deze vragen zal ons in staat stellen om te evalueren of immunisatie van moederdieren kan ingezet worden ter bestrijding van Campylobacter infecties bij pluimvee.