De wereld van vandaag lijdt onder een crisis van de politieke verbeelding. Als geschiedenis een symbiotische relatie is tussen het verleden als 'ervaringsveld' en de toekomst als 'verwachtingshorizon', dan lijkt deze dialectiek in onze tijd verdwenen: de wereld heeft zich teruggetrokken in het heden en lijkt niet in staat om zichzelf in de toekomst te projecteren. Deze situatie draagt bij aan een groot aantal verontrustende culturele en sociale verschijnselen. Hoe kunnen we de politieke verbeelding weer aanwakkeren om de mondiale problemen van vandaag aan te pakken? En hoe kunnen we ons een betere voorstelling maken van de maatschappij waarin we over een generatie of twee zouden willen leven? Mijn project gaat in op deze vragen door een wederzijds verhelderende dialoog te creëren tussen hedendaagse literatuur en de kwestie van politieke verbeelding. Ik stel dat politieke verbeelding het best geconceptualiseerd kan worden door een 'conceptuele driehoek' te vormen met 'mondiale verantwoordelijkheid' en 'transformatieve collectieve actie'. Het project verkent en analyseert deze conceptuele driehoek aan de hand van literatuur en grijpt de kwestie van politieke verbeelding aan om na te denken over de status en rol van literatuur in het tijdperk van 'presentisme'.