Dit project heeft als doel een holistische beschrijving te bieden van in situ indirecte vragen in Metropolitaans Frans (bv. J’sais même pas j’suis sensé réviser quoi ‘(lett.) Ik weet zelfs niet ik word geacht te studeren wat’), vanuit een intralinguïstisch en sociolinguïstisch perspectief. In tegenstelling tot de algemene ex situ variant (bv. Je ne sais pas où elle va. ‘(lett.) Ik weet niet naar waar ze gaat’) vertonen die interrogatieve constructies een gemarkeerde woordvolgorde, waarbij het ondergeschikte vraagwoord in postverbale positie staat. In situ indirecte vragen zijn een relatief recente ontwikkeling in het Frans en zijn tot op heden erg onderbelicht gebleven. Verrassend genoeg worden die constructies, die typisch zijn voor de informele registers van de Franse jongerentaal, nauwelijks aangetroffen in traditionele gesproken corpora (Lefeuvre & Rossi-Gensane 2017). Door dat datagebrek zijn er heden belangrijke empirische leemtes betreffende (i) de beschrijvende taalkunde, (ii) de diastratische verspreiding en, ten laatste, (iii) het mechanisme achter de opkomst van deze innovatieve constructievariant. Dit project zal bovengenoemde lacunes vullen door middel van een corpusonderzoek gebaseerd op data afkomstig van Twitter, waar in situ indirecte vragen hoogfrequent zijn, aangevuld met twee experimenten: een zinsbeoordelings- en een zinsproductie-experiment gecombineerd met priming.