Onderzoek toont aan dat meer dan 70% van de middenveldorganisaties (MOs) in Vlaanderen aan de slag gaat met bedrijfsmatige praktijken zoals business modelling en zakelijke beheersinstrumenten (Suykens, 2020). Tegenstanders stellen dat deze trend de dagelijkse werking van MOs verstoort, en belangrijker, hen verhindert hun maatschappelijke rol op te nemen. Voorstanders benadrukken de financiële- (vb. financiële stabiliteit) en management kansen (vb. meer data-gedreven besluitvorming), en stellen net dat de introductie van bedrijfsmatige praktijken de werking van MOs kan versterken. Dit roept de vraag op onder welke omstandigheden bedrijfsmatige praktijken ‘werken’ bij MOs. Ik beoog deze vraag te beantwoorden door te onderzoeken hoe verschillende contextuele voorwaarden kunnen inwerken op de relatie tussen bedrijfsmatige praktijken en de prestaties van MOs. Concreet benader ik ‘context’ als een multilevel fenomeen – nl. organisatorisch niveau (vb. taak, grootte), het sectorale niveau (vb. sectorwetgeving) en het institutioneel niveau (vb. nonprofit contractualisering) – en onderzoek ik deze vraag voor MOs actief in drie verschillende welvaartstaten. De resultaten dragen bij aan nonprofit management (a) onderzoek, door te theoretiseren en testen in welke mate contextfactoren verklaren waarom bedrijfsmatige praktijken werken voor sommige MOs, en niet voor anderen, en (b) praktijk, door te belichten onder welke omstandigheden de introductie van bedrijfsmatige praktijken zinvol is.