Dit project bestudeert de rol van amateurs en leken in de vormgeving van de 19e-eeuwse Belgische meteorologie. Ik betwist de opvatting dat het publieke skepticisme tegenover de eerste overheidsvoorspellingen enkel een gebrek aan vertrouwen weerspiegelt door te stellen dat de bijdragen van meteorologische 'lekenexperts' cruciaal waren. Omdat niet-professionele weerwaarnemers zoals boeren, botanici en artsen vaardigheden ontwikkelden om het weer te lezen, moesten overheidsprojecten omgaan met het naast elkaar bestaan van verschillende vormen van weerkennis. Eerst onderzoek ik hoe meteorologische en fenologische netwerken werden beïnvloed door Verlichtings- en revolutionaire ideeën die gedemocratiseerde vormen van kenniscreatie bevorderden. Vervolgens bestudeer ik de productie en distributie van een reeks meteorologische instrumenten en planten. Ten derde analyseer ik hoe verschillende maatschappelijke groepen expertise opdeden voor het maken van weerobservaties en -voorspellingen. Ten slotte ga ik na hoe het gebruik van deze verschillende weersinstrumenten veranderde door de afbakening van professionele en amateurrollen in de meteorologie. Deze studie combineert een intellectuele, culturele en materiële methodologische aanpak. Door de coproductie van 19e-eeuwse meteorologische kennis te bestuderen, wil dit project zowel een bijdrage leveren aan de geschiedenis van de meteorologie als aan de geschiedenis van het publieke vertrouwen in wetenschappelijke expertise.