Project

Warmte reagerende poly [N- (2,2-difluorethylacrylamide)] 19F MRI-tracer gebaseerde materialen als potentiële multifunctionele theranostics

Code
3E023721
Looptijd
01-10-2021 → 30-09-2024
Financiering
Fonds voor Wetenschappelijk Onderzoek - Vlaanderen (FWO)
Mandaathouder
Onderzoeksdisciplines
  • Natural sciences
    • Synthesis of materials
  • Medical and health sciences
    • Diagnostic radiology
    • Medicinal chemistry
  • Engineering and technology
    • Biomaterials
    • Tissue engineering
Trefwoorden
Hydrogel polymeer schavot triblokcopolymeer bloemachtige deeltjes weefselregeneratie afgifte van geneesmiddelen diagnostiek therapie cell tracking LCST
 
Projectomschrijving

1H MRI is een veelgebruikte diagnostische tool voor een zeer breed spectrum aan toepassingen. Het potentieel ervan kan sterk worden verbeterd door een MRI-tracer te introduceren, door de detectie van niet-1H-kernen. De meeste tracers zijn verbindingen gebaseerd op 19F, vanwege de hoge gevoeligheid, biocompatibiliteit, verwaarloosbare biologische achtergrond en de mogelijkheid om 19F te meten in veelgebruikte 1H MRI-apparaten. Het doel van dit project is om verschillende thermoresponsieve triblok copolymeren met variabele architecturen te synthetiseren als 19F MRI-tracers, welke nanopartikels kunnen vormen in verdunde waterige oplossingen, en welke overgaan naar een fysisch vernette hydrogel met toenemende polymeerconcentratie. Thermoresponsieve hydrogelen worden gebruikt in weefselregeneratie, terwijl de nanopartikels kunnen worden gebruikt als medicijnafgiftesysteem alsook voor het labelen van cellen/weefsels vanwege hun snelle celopname. We zullen bijgevolg een therapeutische en diagnostische (theranostische) tracer ontwikkelen met haalbare synthese en een breed gamma aan toepassingen. De polymeren zullen gebaseerd zijn op biocompatibele PDFEA-copolymeren. Ze zullen worden gesynthetiseerd via verschillende levende polymerisaties gevolgd door karakterisatie mbv GPC, DLS / SLS, reologie, 1H en 19F NMR, MRS en MRI. Hun geschiktheid voor medische toepassingen zal in vitro (cytotoxiciteit, celkweek/celopname, enz.) en in vivo (farmacokinetiek, celtracking) worden bestudeerd.