Wetenschappelijk onderzoek in het domein van het sociaal werk toont aan dat sociaal werkers steeds vaker worden verwacht de samenleving te beschermen tegen de risico’s die uitgaan van kwetsbare en potentieel gevaarlijke doelgroepen eerder dan deze groepen hun rechten te realiseren. Dit onderzoeksproject focust op het veld van de jeugdzorg en heeft als doel bij te dragen aan de -op dit moment beperkte- theoretische en empirische kennis over hoe het sociaal werk de rechten van ‘risicojongeren’ kan realiseren in risico- eerder dan rechtengeoriënteerde maatschappelijke en organisatorische contexten. Het project vertrekt van 3 basisassumpties: (1) risico is een discursief eerder dan een technisch en meetbaar construct, (2) sociaal werkers beschikken over discretionaire ruimte om in hun constructies van ‘risico’ de sociale ongelijkheid in de levens van ‘risicojongeren’ te erkennen en (3) ‘risicojongeren’ kunnen de ‘risico-identiteiten’ die sociaal werkers over hen construeren zowel aanvaarden als bevragen. Op basis van innovatieve interpretatieve methodes onderzoekt het project de discursieve constructie en praktijkvertaling van de notie ‘risico’ op het niveau van beleid, de sociaal werker en ‘risicojongeren’ zelf om op die manier theorie te ontwikkelen over hoe het sociaal werk op een kritisch-reflexieve manier kan omgaan met situaties van risico, in de jeugdzorg maar ook in andere domeinen (bv. geestelijke gezondheidszorg en forensisch welzijnswerk).