Sinds begin 2015 worden de media voortdurend geconfronteerd met beelden van vluchtelingenkinderen die verdrinken in de Middellandse Zee, overleven in afschuwelijke omstandigheden in kampen of wandelen door Europa. Binnen deze groep vluchtende kinderen reist een aanzienlijk aantal zonder ouders, de niet-begeleide vluchtelingen-minderjarigen. Hoewel de mediabeelden getuigen van deze vluchtervaringen en hun mogelijke enorme impact op het welzijn van niet-begeleide minderjarigen, is er geen systematisch onderzoek geweest om deze ervaringen, noch hun impact op de geestelijke gezondheid volledig vast te leggen. Evenmin bestaat er bewijsmateriaal over de vraag of de emotionele impact van deze vliegervaringen moet worden onderscheiden van de impact van de traumatische gebeurtenissen die deze minderjarigen in hun thuisland hebben doorstaan ​​of van de dagelijkse stressoren in het land van vestiging. Dit project heeft als doel onze kennis van de impact van ervaringen tijdens de vlucht in relatie tot trauma in het verleden en huidige stressfactoren fundamenteel te vergroten. Om dit doel te bereiken, is het van essentieel belang om een ​​longitudinale follow-up van een grote groep niet-begeleide minderjarige vluchtelingen tot stand te brengen, waarbij onze studie vertrekt vanuit verschillende transitlanden, meerdere Europese landen doorkruist en innovatieve methodologische en gemengde methoden gebruikt. Ik zal hierbij niet alleen de psychologische impact van deze vluchtervaringen documenteren, maar ook de manier waarop zorg- en opvangstructuren voor niet-begeleide minderjarigen in zowel transit- als settlementslanden kunnen bijdragen aan het verminderen van deze mentale gezondheidseffecten. Dit voorstel zal het veld van migratiestudies fundamenteel veranderen, door een geheel nieuw onderzoeksgebied en nieuwe methodologische benaderingen in te voeren om deze thema's te bestuderen. Bovendien zullen andere gebieden, zoals traumatiestudies, rechtstreeks worden geïnformeerd door het project, evenals klinische, educatieve en sociale werkinterventies voor slachtoffers van meerdere trauma's. Ten slotte zullen de bevindingen over de impact van opvang- en zorgstructuren zeer informatief zijn voor beleidsmakers en behandelaars.