Interstitiële macrofagen (IM'en) zijn een subpopulatie aan weefselresidente macrofagen (WRM's) die aanwezig zijn in alle weefsels, gaande van de hersengrenzen tot de nieren. Over de verschillende weefsels die ze bewonen heen, zijn IM'en onderverdeeld in twee subsets, afhankelijk van of ze pro-inflammatoire of herstellende genen tot expressie brengen. Dit geconserveerde patroon trekt zich door naar hun subanatomische lokalisatie, waarbij één subset een preferentiële associatie met bloedvaten vertoont, terwijl de andere zich ruimtelijk naast zenuwbundels bevindt. Ondanks geconserveerde genexpressiepatronen en lokalisaties door de weefsels heen, zijn tot op heden alleen weefselspecifieke functies toegeschreven aan IM'en, zoals het reguleren van de peristaltiek in de darm of de stroom van hersenvocht in de hersenen. Door in te zoomen op de long, proberen we in dit projectvoorstel de weefseloverschrijdende niches te begrijpen die de IM-subsetfunctie bepalen, en hoe hun disfunctie tot ziekte kan leiden. Deze inzichten zijn belangrijk omdat geweten is dat WRM's zeer slopende ontstekingsaandoeningen zoals de ziekte van Alzheimer of Covid19 moduleren. Naast het vergroten van ons fundamentele begrip van long-IM'en, zullen onze resultaten ook onderzoek naar IM'en in andere weefsels mogelijk maken.