Vaak hebben mensen kijken op naar anderen die stellen hoge eisen aan zichzelf en na te streven perfectie, omdat ze worden gezien als een succesvolle, ambitieuze en vastberaden personen. Onderzoek heeft echter aangetoond dat het nastreven van hoge normen misschien niet altijd tot positieve resultaten, zoals hoge prestaties en een hoge zelfwaardering, maar kan zelfs worden gerelateerd aan ziek-zijn en symptomen van eetstoornissen. In dit project onderzoeken we of het nastreven van hoge normen is een goede of een slechte zaak en we onderzoeken deze vraag meer in het bijzonder in het kader van de eetstoornis symptomen. Belangrijk om deze discussie is de vraag waarom mensen streven naar uitmuntendheid. Hebben ze na te streven hoge doelen, omdat ze het gevoel hebben dat anderen dit verwachten of omdat ze zouden minderwaardig of schuldig voelen als ze zo (= gecontroleerd achtervolging) niet zou doen. Als alternatief kunnen mensen hoge eisen te stellen, omdat zij van mening dat ze belangrijk zijn voor hun eigen ontwikkeling of omdat ze echt genieten van toegang tot uitdagende taken (= autonoom achtervolging). In dit project, veronderstellen we dat een gecontroleerde, en niet een autonome, de uitoefening van hoge normen zal worden gerelateerd aan de negatieve aspecten, zoals meer zelfkritische gedachten (zoals ik ben een mislukking), twijfels over de kwaliteit van de prestaties, en uiteindelijk eetstoornis symptomen. is het uit van de druk of plezier: door te kijken naar de redenen achter het streven naar perfectie, zullen we inzicht in de redenen waarom het goed of slecht zou kunnen zijn om hoge eisen aan jezelf te krijgen?