Luminescerende materialen (of fosforen) kunnen licht uitstralen nadat er energie aan het materiaal is toegevoegd. Typische toepassingen zijn o.m. LEDs, lasers en medische beeldvorming. In sommige materialen kunnen onzuiverheden of onvolkomenheden in het kristalrooster defecten (of vallen) creëren die de tijd tussen absorptie en emissie van licht verlengen. Dit wordt gebruikt in bvb. glow-in-the-dark veiligheidssignalisatie en stralingsdosimetrie. Deze materialen zijn doorgaans geoptimaliseerd om een zo groot mogelijke opslagcapaciteit te hebben. Helaas gebeurt dit vaak via een trial-and-error-methode, vanwege een onvoldoende diep begrip van het microscopische mechanisme. In dit gezamenlijke  FWO-FAPESP-project benaderen we deze problematiek zowel optisch als structureel. Aan de UGent karakteriseren we de optische signatuur van de gevangen en weer losgelaten ladingsdragers. Ultrasnelle spectroscopie wordt toegepast als een nieuw hulpmiddel om ook de dynamiek van de tussenliggende stappen te onderzoeken. Voor deze metingen zijn optisch niet-verstrooiende monsters nodig. Glasachtige materialen zullen worden gesynthetiseerd, gekarakteriseerd en geoptimaliseerd aan de Universiteit van São Paulo. Op basis van het optische onderzoek verwachten we de ladingsdragers naar specifieke vallen te kunnen sturen, zodat de structurele eigenschappen gericht onderzocht kunnen worden aan de Braziliaanse synchrotronfaciliteit Sirius.