Het vermogen om beschadigd weefsel zelf te repareren is een van de belangrijkste kenmerken van levende organismen. In mensen en dieren, beschadigd weefsel kan worden aangevuld door de activiteit van stamcellen. Deze basale, ongedifferentieerde cellen zullen delen om nieuwe cellen te produceren die de beschadigde weefselcellen vervangen.
Planten worden gekenmerkt door een vergelijkbaar systeem, maar hun regeneratieve eigenschappen zijn over het algemeen veel groter. Hoewel dit actief op grote schaal werd gebruikt in technieken voor transplantatie en weefselkweek, is het mechanismen waardoor plantencellen worden geactiveerd om nieuwe cellen te vormen na letsel blijven grotendeels ongrijpbaar. Onlangs hebben we een nieuw eiwitcomplex ontdekt dat weefselherstel in planten regelt. Eén dode plant cel is voldoende om het eiwitcomplex in zijn naburige cellen te activeren. Als gevolg hiervan zijn deze cellen geactiveerd om te delen op een zodanige manier dat de nieuw geproduceerde cellen de doden vervangen. voorafgaand gegevens geven aan dat, naast het geïdentificeerde eiwitcomplex, verwante transcriptiefactorcomplexen bestaan ​​met een vergelijkbare rol in het herstel van het weefsel. Binnen dit project willen we deze verschillende categoriseren eiwitcomplexen op een systematische manier, lokaliseren hun activiteit en identificeren hun substraten. Onze resultaten kunnen helpen om een ​​volledig begrip van plantenregeneratie te krijgen. Deze kennis kan zijn van toepassing op gewassoorten, waardoor de teeltefficiëntie toeneemt en transplantatieproblemen worden verminderd tarieven.