Dit project bevordert de hypothese dat technieken van mechanisch tekenen, en in het bijzonder tekeningen geproduceerd door handmatig kopiëren en direct traceren, dienden als de basis van het vroegmoderne architectuuronderwijs voorafgaand aan de komst van formele architectuurscholen. De normatieve geschiedenis van de vijftiende- en zestiende-eeuwse Italiaanse architectuur heeft tekeningen van mechanische onderwerpen (bouwmachines, steigersystemen, constructieschema's, militaire apparaten) naar een lagere, niet-artistieke status gedegradeerd. Deze tekeningen worden niet alleen als inferieur beschouwd vanwege hun onderwerp, maar ook vanwege hun alomtegenwoordigheid; de mechanische tekeningen die door vroegmoderne architecten werden gebruikt, werden op grote schaal verspreid en routinematig gekopieerd. Sterker nog, het kopiëren van tekeningen en sporen werd lange tijd als corrupt beschouwd. In de fundamentele discussies over disegno (de praktijk en het product van tekenen) maakte Giorgio Vasari expliciet de spot met kopieerpraktijken en het 'oneindige' aantal ondermaatse kunstenaars die overtrektechnieken gebruiken. Op zijn beurt vierde hij tekeningen die demonstratief handtekening of individueel waren als de belichaming van het unieke 'genie' van hun maker. Dit raamwerk legde de basis voor de kritische beoordeling van tekeningen door de moderne geschiedenis en versterkte de idealisering van de 'grote' architecten van het vroegmoderne Italië. Hoewel er de afgelopen decennia een opmerkelijke toename is geweest in het onderzoek naar technieken van kopiëren en traceren in de studie van vroegmoderne schilderkunst, blijft er een kritische afwezigheid van wetenschap die de afgeleide praktijken onderzoekt die de vroegmoderne architectuur onderstreepten. Verder kijken dan anachronistische opvattingen over 'kunst', 'architectuur' en 'techniek' en een breder corpus van vroegmoderne bouwkundige tekeningen onderzoeken. Door afbeeldingen te identificeren die formeel en technisch gerelateerd zijn in hun uitvoering, onderzoekt het project de intellectuele processen van ontwerptraining en brengt het de samenwerkingskaders van architecturale productie aan het licht.