Wereldwijd zijn er 70 miljoen mensen met epilepsie, een chronische neurologische aandoening gekenmerkt door terugkerende aanvallen. Antiepileptica zijn de eerstelijnsbehandeling, maar ondanks hun steeds groeiende aantal bereikt 30% van de patiënten geen aanvalsvrijheid. Bovendien leiden deze geneesmiddelen vaak tot storende bijwerkingen, wat de noodzaak voor de ontwikkeling van nieuwe therapieën verder onderstreept. Deze ontwikkeling wordt echter bemoeilijkt door een onvolledige kennis over de complexe pathofysiologie van epilepsie, bestaande uit zeer uiteenlopende mechanismen zoals netwerkreorganisatie en neuro-inflammatie. Verder is het niet goed begrepen hoe nieuwe neuromodulatoire behandelingen interageren met normale en epileptogene netwerken. Het doel van ons translationeel onderzoek bij knaagdieren en patiënten is om hier meer inzicht in te verwerven, om zo te komen tot rationelere, effectievere en beter getolereerde behandelingen voor medicatieresistente epilepsie.