Juridische inspanningen om vrouwen van minderheden te beschermen (asielzoekers, migranten, onderdanen van migranten- en vluchtelingenvrouwen oorsprong) hebben van hun "cultuur" sterk toegenomen in heel Europa in het afgelopen decennium of zo. Als gevolg hiervan zijn verschillende “praktijken” in verband met een aantal “culturen” de focus van intense juridische interventies, zowel aan de grenzen landen (via migratie en asielrecht) en binnen hun grenzen (via civiel- en strafrecht) geweest. Een van de argumenten vaak gedaan om dergelijke juridische reacties te rechtvaardigen is gendergelijkheid. Simpel gezegd, de claim is dat deze wetten proberen uit te roeien praktijken naar verluidt gezien als inherent onderdrukkende van vrouwen en dus gendered. Dit project heeft als doel om problematische toepassingen van cultuur identificeren articuleren van de gendergelijkheid rationale in wetten en rechtbanken beslissingen in het kader van asiel / migratie (op de grens) en de civiele / strafrechtelijke reacties (binnen grenzen). Met behulp van de voorbeelden van gedwongen huwelijken en polygynie in België en Frankrijk, het project probeert bloot te leggen en uitdaging maakt gebruik van cultuur die kunnen maskeren of het versterken van andere bronnen van achterstelling van allochtone vrouwen en bewegingen die beter de interactie dimensies van cultuur / geslacht kan aanpakken suggereren / race betrokken. Een belangrijke vraag motiveren dit project is: doe bestaande Franse en Belgische wettelijke / gerechtelijke reacties poging om vrouwen te beschermen binnen hun gemeenschap onduidelijk of het versterken van andere vormen van gender / culturele / raciale achterstelling van deze vrouwen kunnen verdragen binnen de grotere samenleving?