De combinatie van kwantitatief en kwalitatief toenemen van beleidsgericht en fundamenteel-wetenschappelijk onderzoek heeft ervoor gezorgd dat de organisatorische grenzen van het onderzoek binnen het consortium in zijn huidige vorm bereikt zijn. De facto is er onvoldoende ruimte en coördinatie om een volgende stap te kunnen zetten in de wetenschappelijke ontwikkeling van het consortium: het grondig voorbereiden en zelf leiden van grotere projecten (zoals bv. de Europese kaderprogramma's, GOA's).
Daarnaast laat de huidige situatie evenmin toe om grote databases en longitudinale studies te conceptualiseren en op te starten (via kanalen als HERCULES), hoewel de inhoudelijke meerwaarde hiervan zeer groot zou zijn en belangrijke en essentiële stap voor de verdere doorgroei van het consortium.