Dit project beoogt om voor de eerste keer taal en discours omtrent (on)reinheid te analyseren in Syrische bronnen uit de 4e-9e eeuw, om de specifieke kenmerken van het Syrische christendom te benadrukken. Het zal het bestaan van een gespecialiseerd Syrisch zuiverheidslexicon verifiëren en de overlappingen van de concepten van (on)zuiverheid en zonde in kaart brengen. Vooral zal het de eerste database van het Syrische lexicon over reinheid uit de 4e-9e eeuw produceren. Verder zal het zich richten op de 'afbakenende' functie van reinheid om te analyseren hoe discours over de overdracht van onreinheid gebruikt werd om kunstmatige grenzen te creëren. In de afgelopen decennia hebben antropologen betoogd dat reinheidsnormen strenger zijn in samenlevingen zonder sterke grenzen. De Syrische wereld lijkt een ideaal veld om deze benadering verder te testen: bij gebrek aan politieke en confessionele eenheid moesten Syrische gemeenschappen voortdurend onderhandelen over hun interne en externe grenzen. Dit project zal onderzoeken hoe zuiverheidsvertogen werden gebruikt in anti-ketterse en polemische werken (tegen Joden, Moslims en Zoroastriërs, waartussen Syrische mensen leefden), en of Zoroastrisme en Islam de Syrisch-Christelijke zuiverheidsideeën beïnvloedden. Het zal de eerste monografie opleveren die de Syrische zuiverheidsideeën diachroon analyseert, over literaire genres en geo-kerkelijke grenzen heen. Het zal ook bijdragen aan de studie van Syrische contacten met andere religies.