Dit project onderzoekt de vormen van politieke communicatie in de volksvergaderingen van de Griekse steden van de Hellenistische en Romeinse periodes om nieuwe inzichten te bieden in het debat over de politieke invloed van het volk. Hoewel inscripties aangeven dat de volksvergadering betrokken was in de politieke besluitvorming tot het einde van de derde eeuw na Christus, wordt algemeen aangenomen dat het volk vanaf de tweede eeuw voor Christus niet langer in staat was om politieke besluiten te initiëren of erover te debatteren. Hoewel een algemene tendens naar een oligarchische regeringsvorm onmiskenbaar is, is er echter weinig bekend over het interne functioneren van de volksvergadering. Onze belangrijkste bronnen, de inscripties, geven weinig informatie over de politieke processen waarvan ze de uitkomst documenteren. Dit project richt zich daarom op een tot nu toe genegeerd bronnencorpus, de retorische handboeken. De inhoud van deze werken laat zien dat het leren overtuigen van de volksvergadering een integraal onderdeel was van de opleiding voor elites gedurende de Hellenistische en vroeg-Romeinse periode. Een analyse van dit materiaal toont aan dat, in tegenstelling tot de huidige communis opinio, debat en beraadslaging integrale aspecten waren van het politieke proces in de volksvergadering. Dit project heeft daarom de potentie om de huidige opvattingen over de macht van het volk en het democratische karakter van de Griekse steden in deze periode bij te stellen.