Symbionten, zoals Wolbachia, verspreiden zich door populaties van hun gastheer door cytoplasmatische incompatibiliteit (CI) te induceren. CI induceert echter aanzienlijke kosten voor de gastheer. Conflicttheorie voorspelt dat gastheren CI onderdrukking evolueren. Hoewel dit essentieel is voor ons begrip van deze symbiotische interacties en hun maatschappelijke toepassingen, zijn de onderliggende moleculair-genetische mechanismen slecht begrepen. Om deze kloof in kennis op te vullen, zal ik gebruik maken van opkomende genetische modelorganismen, Tetranychus urticae en T. cinnabarinus, die van nature geïnfecteerd zijn met CI-inducerende Wolbachia. Dit project is innovatief omdat het de moleculaire basis van CI zal ontrafelen vanuit het perspectief van zowel de symbiont als gastheer, een ambitieuze maar haalbare doelstelling vanwege de recent vastgestelde proof-of-concepts. Het functioneel belang van nieuwe CI-kandidaatgenen van Wolbachia zal gevalideerd worden door Drosophila transgenese en Tetranychus introgressie te combineren. Ik zal de cellulaire distributie en transmissie van Wolbachia-effectoren opvolgen met behulp van geavanceerde cytologische technieken. Om CI onderdrukking te ontleden, zal ik fenotypering combineren met genetische kartering. De functionaliteit van kandidaat-suppressoren zal gekarakteriseerd worden mbv reverse genetic tools. Mijn voorstel zal ons mechanistisch begrip van reproductieve symbiose aanzienlijk bevorderen.