Elk jaar slaat de mensheid meer dan dubbel zoveel informatie op als het jaar ervoor. Studies tonen aan dat er tegen 2040 zelfs meer data zal moeten worden opgeslagen dan er grondstoffen beschikbaar zijn om de hiervoor vereiste opslagmedia te produceren. Bijgevolg wordt data opslag aanzien als één van de grootste technologische uitdagingen voor de komende jaren. Onlangs werd aangetoond dat DNA tot 1 miljoen keer meer informatie kan opslaan dan de traditioneel aangewende silicium-chips. Echter kent het gebruik van DNA voor data opslag ook enkele praktische tekortkomingen. Niet alleen is de technologie te duur maar daarnaast worden er bij het uitlezen van DNA ook fouten veroorzaakt, wat een technologische doorbraak momenteel in de weg staat. Intussen is reeds aangetoond dat data opslag ook mogelijk is op synthetische macromoleculen, die goedkoper en op lange termijn ook stabieler zijn, en dus een aantrekkelijk alternatief vormen. In de eerste fase van dit project zullen chemische strategieën worden uitgewerkt die zullen toelaten om meer informatie op te slaan op kortere moleculen. Het systematisch introduceren van vertakkingen zou namelijk toelaten om meerdere stukken informatie te coderen in 1 molecule, waardoor de data opslag densiteit beduidend verhoogd kan worden. In een tweede fase zal de ontwikkelde strategie aangewend worden om moleculaire pincodes te creëren die naast data opslag ook toepassingen kunnen vinden als detectie label voor identificatie en namaakbestrijding.