Taal en meertaligheid spelen een cruciale rol in de contacten met asielzoekers en vluchtelingen. Sociolinguïstisch en tolkonderzoek naar meertalige dienstverlening heeft aangetoond hoe migranten en vluchtelingen het vaak moeilijk hebben om hun stem te laten horen en zo te maken krijgen met linguïstisch-narratieve ongelijkheid, omdat zij vaak niet de taalondersteuning krijgen waar ze recht op hebben. Er zijn heel wat studies over de meertalige uitdagingen en noden van volwassen migranten en vluchtelingen, maar geen systematisch onderzoek naar de impact van taaldiversiteit op de communicatie met niet-begeleide buitenlandse minderjarigen (NBBM). Het beoogde onderzoeksproject wil deze leemte opvullen door een sociolinguïstische etnografie uit te voeren van de manieren waarop met taaldiversiteit en meertaligheid wordt omgegaan in het begeleidingstraject, met een specifieke focus op de interactie tussen NBBM en voogden. Op basis van kwalitatieve en participatieve onderzoeksmethoden, zal het project de verschillende meertalige strategieën (dialogisch en triadisch) onderzoeken die door NBBM en hun voogden worden geselecteerd en de impact van deze keuzes op (a) het naar buiten brengen van persoonlijke ervaringen, (b) het communiceren van complexe procedurele kennis en (c) het opbouwen van een vertrouwensrelatie, met het oog op meer wetenschappelijke kennis van hoe deze gesprekken interactioneel worden gemanaged en een verbetering van de kwaliteit van de begeleiding en zorg van NBBM.