Water is een cruciaal element voor onze planeet. Er is echter maar 1% van water op aarde dat geschikt is om gebruikt te worden als zoetwater. Die 1 % zal blijven dalen door de effecten van klimaatverandering en extreme weercondities. Daarnaast is de vervuiling veroorzaakt door de mensheid een factor die de gezondheid van de natuur en mens in gevaar kan brengen. Deze verontreinigende stoffen zoals de organische micropolluenten en -plastics, komen door suboptimale verwijderingsefficiëntie van de huidige technieken terecht in het effluent van waterzuiveringsinstallaties. Om ervoor te zorgen dat de kwaliteit van het water gewaarborgd blijft is het hoogtijd dat de huidige technieken verbeterd worden. Vooral het gebied van de enzymen moet verder onderzocht worden vanwege hun vermogen om chemische reacties die in normale omstandigheden niet kunnen doorgaan te katalyseren. Specifiek de radicaal-gebaseerde enzymatische afbraak van polluenten wordt naar voor geschoven als een veelbelovende methode. Dit omdat radicaalmoleculen een hoge reactiviteit kennen die kettingreacties veroorzaken en uiteindelijk de chemische componenten kunnen afbreken. Er is op moment van schrijven nog een tekort aan kennis over de efficiënte werking van een selectie van (nieuwe) radicaal enzymen gevoed met een mix van organische polluenten in verschillende fysicochemische condities. Dit onderzoek heeft als doel om dit tekort op te vullen met een focus op realistische operationele omstandigheden.