Maatschappelijk verantwoord ondernemen (MVO) staat zowel maatschappelijk als academisch voortdurend in de belangstelling en houdt in dat organisaties verantwoordelijk zijn om naast hun primaire economische doelen ook maatschappelijk welzijn te bevorderen. Deze verwachtingen gelden voor verschillende sectoren, zo ook sport. Professionele sportorganisaties (PSOs) hebben te maken met bijkomende verwachtingen, waaronder eisen om sportieve en sociale waarde op en naast het speelveld te genereren. De unieke omgeving van PSOs gaat gepaard met kenmerken zoals een hoge loyaliteit en passie van fans en een sterke media-controle, wat de capaciteit van sport om sociale impact te hebben vergroot. Eerder onderzoek heeft echter gesuggereerd dat deze unieke omgeving meerdere spanningen creëert die kunnen leiden tot discrepanties tussen wat PSOs zeggen te doen omtrent MVO en wat ze daadwerkelijk doen. Wetenschappelijk inzicht in de aard en het effect van deze spanningen tussen MVO-communicatie en -implementatie blijft echter schaars. Op basis van de paradox theorie en het persuasieve kennis model heeft dit doctoraatsproject tot doel (a) deze spanningen te onderzoeken, (b) versterkende cycli te identificeren die leiden tot overdreven communicatie en (c) te analyseren hoe verschillende stakeholders met deze spanningen omgaan. De inzichten zullen de MVO-communicatie en -implementatie van PSOs versterken, waardoor het potentieel van sport om maatschappelijke impact te creëren beter benut wordt.