Ernstige allergische astma wordt gekenmerkt door de aanwezigheid van eosinofielen in de luchtwegen en eosinofilie in het bloed. Als therapeutische strategie worden eosinofielen verwijderd, hoewel de veiligheid op lange termijn momenteel onbekend is. Met behulp van astma muismodellen zijn twee typen eosinofielen geïdentificeerd; "inflammatoire" eosinofielen die CD101 tot expressie brengen en "homeostatische" long-residente CD101-negatieve eosinofielen. Wij hebben ontdekt dat long eosinofielen ontstaan vanuit drie golven van eosinofielen tijdens de allergische reactie, waarbij homeostatische eosinofielen zich ontwikkelen tot inflammatoire eosinofielen. Deze eosinofielgolven hebben een tijdsafhankelijke sequentiele oorsprong; 1. long-resident 2. uit bloed en 3. uit beenmerg. Het is volledig onbekend op welke manier deze golven verschillen en bijdragen aan de ontstekingsreactie. In dit voorstel zal ik het transcriptoom, proteoom en metabolische programma van de golven eosinofielen in de longen tijdens allergische ontsteking onderzoeken. Ik zal gebruik maken van de nieuwste en complementaire "single cell" technologieën, waaronder CITEseq, spatiele transcriptomics, metabole profilering en genetische knock-out met behulp van eosinofiel-specifieke transgene dieren. Deze bevindingen zullen leiden tot een gedetailleerd begrip van het functioneren van eosinofielen bij allergische longontsteking en nieuwe openingen bieden voor immuuntherapie.