Het huidige voorstel neemt zijn richtsnoer van de toenemende trend om romans te passen aan de theatrale podium en uit andere innovatieve uitvoeringspraktijk (lezen performances, installaties, sociale onderdompeling projecten). Het project is gericht op de kruising tussen verhaal en drama studeren zowel vanuit een theoretisch oogpunt en in hedendaagse performance. Geselecteerde case studies uit de 20e en 21e eeuwse Duitse en Oostenrijkse literatuur en de prestaties zullen worden beschreven in termen van hun tekst theatraliteit. Tekst theatraliteit impliceert dat de tekstmateriaal reeds ontwikkelt en gebaren in een theatraliteit op zich die het toneel prestaties behoudt via een onopgelost (bijvoorbeeld intermediale) spanning en door uittredende narrativiteit. Tekst theatraliteit varieert van het gebruik van (zelf) vertellers, choric cijfers en regisseurs, over duidelijke verschuivingen tussen het weergeven en het vertellen, aan de (werkelijke of voorgestelde) aanwezigheid van een script veranderen en het beperken van de prestaties. De methodologische vooruitzichten van het project is een gecombineerd één: retorische narratologie vergemakkelijkt de analyse van de manier waarop narratorial strategieën voor het openen van een discours ruimte bewoond door zowel de acteurs en toeschouwers; prestatie-analyse stelt ons in staat om te laten zien hoe narratorial strategieën worden overgebracht naar een schilderachtig, akoestische en audio-visuele aanwijzingen. De methodologie zal worden toegepast op corpus teksten van Kraus, Musil, Jelinek en Pollesch en hun aanpassingen. De geplande resultaat neemt zich voor [1] een innovatieve, interdisciplinaire rekening van opkomende narrativiteit in uitvoeringspraktijk [2] een beter inzicht in de aard en functies van de tekst theatraliteit. De onderzoeksvragen zijn gerelateerd aan narratieve theorie en naar Theater en Performance Studies op het gebied van postdramatische theater.