Het maligne melanoom van de huid is een van de meest aggressieve en therapie-resistente

kankers bij de mens. 50 tot 70% van de melanomen draagt een mutatie in het BRAF-gen, met

name de BRAFvBooE mutatie. Deze mutatie zorgt voor een constante doorgave van signalen

die leiden tot ongecontroleerde groei van de melanoomcel. Maar deze zelfde BRAFveooE

mutatie kan ook gebruikt worden als doelwit van anti-kanker therapie met "BRAF-remmers"

die het (abnormale) BRAFveooE eiwit tot zwijgen brengen; helaas ontwikkelen patienten snel

resistentie tegen deze moleculen, hetgeen te maken heeft met de heterogeniteit van

melanomen (niet alle tumorcellen zijn hetzelfde) en met de plasticiteit van de melanoomcellen

(de tumorcellen kunnen onder invloed van factoren uit hun onmiddellijke omgeving hun

gedrag "switchen" tussen "deling en groei" enerzijds, en " invasie en therapie-resistentie"

anderzijds ).

Om met succes melanoom-patienten te behandelen en eventuele. resistentie te voorkomen

moet deze heterogeneiteit en plasticiteit nader onderzocht worden.