Niet-alcoholische leververvetting (NAFLD) is het gevolg van de ophoping van vetten in de lever. Deze ziekte omvat steatose (leververvetting), wat vervolgens kan evolueren in niet-alcoholische steatohepatitis (NASH, ontsteking van de lever), cirrose en uiteindelijk hepatocellulair carcinoom (leverkanker). Het is de meest voorkomende chronische leverziekte in westerse landen. Tevens voorspelt men dat deze aandoening tegen 2030 de grootste oorzaak voor levertransplantatie zal zijn. Hierdoor is NAFLD een aanzienlijk klinisch probleem waarvoor er tot op heden geen werkzame behandeling is.

De hypothese luidt dat meerdere “hits” bijdragen aan de overgang vansteatose naar NASH. Eén van deze “hits” is de activatie van het immuunsysteem en de daaropvolgende ontstekingsreactie. Men denkt dat myeloïde cellen in de lever, waaronder mononucleaire fagocyten (MNPs), een mogelijks essentiële rol spelen in dit proces. Dit door het herkennen van vetten en andere gevaarsignalen maar ook in de initiatie van immuunreacties. MNPs bestaan echter uit een heterogene populatie die verschillende subtypes van dendritische cellen en macrofagen omvat. Tot op heden, werden deze cellen eerder bestudeerd als een groep, in plaats van de individuele celtypes met als gevolg dat meerdere en zelfs tegenstrijdige functies aan hen werden toegewezen afhankelijk van de experimentele opzet. Hierdoor blijft de specifieke bijdrage van elke celtype tijdens NAFLD nog onduidelijk.

Mijn hypothese luidt, dat door het onderzoeken van de fenotypische en functionele verscheidenheid van MNPs in de lever, we mogelijk zullen zijn om hun functie tijdens NAFLD en de verdere progressie in NASH te ontrafelen. Single cell technologieën zoals single cellRNA sequenering hebben een revolutie teweeggebracht in ons vermogen om de cellulaire heterogeniteit te begrijpen. Daarenboven, hebben deze technologieën bijgedragen tot de ontwikkeling van nieuwe genetische hulpmiddelen om de functie van specifieke celtypes in vivote onderzoeken. Ik zou deze technologieën, en ook meer specifieke in vivohulpmiddelen, gebruiken om het MNP fenotype en de functionele heterogeniteit in NAFLD in zowel muis als mens te bestuderen. Dit is essentieel in de ontwikkeling van nieuwe therapeutische strategieën gericht tegen myeloïde cellen in de strijd tegen wat één van de grootste gezondheidsuitdagingen in de westerse wereld wordt.