Functionele slokdarmaandoeningen zijn een groep van maagdarmstoornissen waarbij de symptomen niet kunnen worden verklaard door lichamelijke afwijkingen. Deze discrepantie tussen symptoomperceptie en fysiologische dsyfunctie leidt tot negatieve ziekte-uitkomsten. Gezien de impact van psychologische processen op het maagdarmstelsel via de brain-gut axis neemt onderzoek naar de rol van deze processen in perceptie van maagdarmklachten toe. Hypervigilantie (i.e. verhoogde aandacht) voor slokdarmsensaties wordt verondersteld een belangrijk proces te zijn dat slokdarmklachten kan verklaren. Het huidig onderzoek is evenwel cross-sectioneel en gebaseerd op zelfrapportage, waardoor conclusies over de richting, oorzakelijkheid, en mechanismen van het verband onmogelijk zijn. Daarom zijn experimentele paradigma’s die aandacht voor slokdarmsensaties manipuleren en meten nodig. Mijn interdisciplinair translationeel onderzoeksvoorstel zall 1) hypervigilantie voor slokdarmsensaties en de impact ervan op perceptie meten door middel van nieuwe paradigma’s, 2) de onderliggende perceptuele mechanismen identificeren via vernieuwende analysemethoden, en 3) deze bevindingen vertalen naar patiënten met functionele slokdarmaandoeningen. Dit zal leiden tot een beter fundamenteel begrip van hypervigilantie voor slodarmsensaties en potentieel een mechanisme identificeren waarop nieuwe psychologische behandelingsmethoden voor deze moeilijk te behandelen patiëntenpopulatie kunnen ingrijpen.