Seksueel overdraagbare aandoeningen (soa's) zijn wereldwijd een belangrijke oorzaak van acute ziekte, wat leidt tot ernstige complicaties (zoals onvruchtbaarheid en langdurige arbeidsongeschiktheid). Meer dan 30 verschillende bacteriën, virussen en parasieten zijn seksueel overdraagbare, met Chlamydia trachomatis, Neisseria gonorrhoeae, Trichomonas vaginalis en het humaan papillomavirus is de meest voorkomende genezen verwekkers. Hoewel Mycoplasma genitalium is vaak (mede) ook gedetecteerd, het klinisch belang is minder duidelijk. Soa-preventie en behandeling gericht op het verminderen van de prevalentie door het onderbreken van de transmissie, het verminderen van de duur van de infectie en het voorkomen van complicaties. Vroege opsporing van (a) symptomatische infecties hebben een cruciale rol te spelen bij het bereiken van deze doelstellingen. Meerdere moleculaire diagnostische instrumenten zijn ontwikkeld om een ​​verscheidenheid van verwekkers te detecteren, de meesten van hen het opsporen van slechts één pathogeen tegelijk en in verschillende soorten monsters. Een eerste doel van deze PhD is de toegankelijkheid van STI testen verbeteren, met name moeilijk te bereiken groepen, door het optimaliseren van de monstername. Dit zal resulteren in diagnose en behandeling sneller beschikbaar zijn, waardoor de klinische impact terugdringen. Een multiplex diagnostische benadering kan voldoen, daar soa vaak meerdere pathogene en deels asymptomatisch. Echter, een “pan-benadering” zonder voldoende kennis van de klinische waarde van elk doel moet worden vermeden, omdat het kan leiden tot overbehandeling en onnodige angst van de patiënt.