RNA-interferentie (RNAi) is een specifieke post-transcriptionele gene silencing-route gevonden in veel
eukaryoten, inclusief insecten. Het werd voor het eerst ontdekt in de nematode Caenorhabditis elegans door
Andrew Z. Fire en Craig C. Mello. Deze ontdekking leverde hen de Nobelprijs voor fysiologie en
Geneeskunde in 2006, waarmee de brede wetenschappelijke impact wordt geïllustreerd.
Tijdens het eerste RNAi-decennium erkenden wetenschappers de mogelijke toepassingen van dit mechanisme in
veel onderzoeksgebieden, waaronder gewasbescherming. De hoge specificiteit van dit systeem maakt het een
een aantrekkelijk alternatief om het probleem met het niet-doeleffect op te lossen en een veilig bestrijdingsmiddel te bieden. Hoewel
sommige veelbelovende resultaten die het gebruik van RNAi in gewasbescherming demonstreren zijn al geweest
gerapporteerd, zouden belangrijke uitdagingen, zoals de variabele efficiëntie bij verschillende insecten, moeten zijn
behandeld voordat RNAi kan worden gebruikt als controlestrategie tegen een breed scala van plagen
insecten. Mogelijke oorzakelijke factoren van variabiliteit zijn afbraak van dsRNA in het insectenlichaam en de
efficiëntie van dsRNA-afleverings- en opnamesystemen. Dit project heeft 2 hoofddoelen: (1) ontwikkelen
nieuwe dsRNA-toedieningssystemen om deze beperkingen te overwinnen en (2) om het optimale te onderzoeken
doelwitgen en dsRNA-constructontwerp, dat de efficiëntie van de RNAi-reactie zal verbeteren.
Meer kennis over deze onderwerpen en vooral een efficiënter afleveringssysteem van dsRNA zal leiden
naar nieuwe en verbeterde technieken van op RNAi gebaseerde plaag.