Virussen zijn de kleinste levensvorm op aarde en om ze te repliceren, moeten ze hun genetisch materiaal in de vorm van nucleïnezuur, RNA of DNA in de gastheercel afleveren. Ons immuunsysteem gebruikt dit door sensoren te gebruiken die specifiek virale nucleïnezuren herkennen. Onze cellen zitten echter vol met RNA- en DNA-moleculen en hoe deze sensoren het verschil vertellen tussen ons eigen nucleïnezuur en dat van een virus is een belangrijke vraag. Tekstboekbiologie leert dat dubbelstrengs RNA typisch een helix vormt. Het gastlaboratorium van dr. Jonathan Maelfait heeft echter ontdekt dat wanneer een cel is geïnfecteerd met een virus, RNA een zigzag- of Z-vorm aanneemt. We noemen deze structuur Z-RNA. Z-RNA werkt als antiviraal stimulerend middel tegen antivirale immuniteit door de ZBP1-nucleïnezuursensor te activeren. Virale stimulatie van ZBP1 geeft de cel opdracht zelfmoord te plegen. Het doden van de geïnfecteerde cel is een zeer efficiënt mechanisme om virale verspreiding te voorkomen. In dit onderzoeksvoorstel wil ik de moleculaire signalerende componenten onderzoeken die nodig zijn om antivirale celdood te induceren na activering van ZBP1. Verder wens ik de Z-RNA-moleculen die ontstaan ​​tijdens infectie met belangrijke menselijke pathogenen zoals Herpes simplex-virus, Influenza A-virus en Varicella zoster-virus, te karakteriseren. Het begrijpen van de moleculaire routes die de vorming van Z-RNA reguleren, kan ons helpen nieuwe antivirale middelen en vaccins te ontwikkelen.