Ecosysteemherstel is een expliciet doel in de EU 2020-biodiversiteitsstrategie, aangezien het beschermen van ecosystemen en het behoud van hun biodiversiteit van cruciaal belang is om het natuurlijke behoud van ons natuurlijke kapitaal op de lange termijn te waarborgen. Soortenrijke semi-natuurlijke graslanden hebben de afgelopen decennia te lijden gehad van intensivering van het landgebruik en moeten daarom worden gerestaureerd. Een belangrijk knelpunt dat hun herstel beperkt, zijn de verhoogde nutriëntenniveaus als gevolg van eerdere bemesting. Residuele bodemfosfor (P) is in deze context belangrijk vanwege de persistentie in de bodem en de sterke impact op plantengemeenschappen. Het beoordelen van de beschikbaarheid van bodem P is daarom essentieel bij het bepalen van het hersteltraject van een bepaalde locatie. Huidige technieken zoals veldonderzoeken met grondmonsters zijn echter vaak arbeidsintensief, duur en bieden een lage spatiale dekking. Dit project streeft naar een meer kostenefficiënte aanpak met behulp van vegetatiespectra om bodem-P-niveaus in kaart te brengen. De ontwikkeling van een dergelijke aanpak omvat (1) het oplossen van de ecologische basis van de plant die ten grondslag ligt aan de verbanden tussen de bodem P, de vegetatiechemie en de spectrale signatuur, (2) het afleiden van spectrale proxies voor vegetatie P en (3) het optimaliseren en evalueren van de kosteneffectiviteit van een aanpak van veldonderzoek. Deze resultaten zullen worden vertaald in concrete richtlijnen om eindgebruikers te helpen bepalen hoe bodem P-niveaus op de meest kosteneffectieve manier kunnen worden beoordeeld.