Persistente fosforen zijn specifieke luminescente materialen die zich onderscheiden doordat ze licht kunnen uitsturen lang nadat de stimulatie eindigde. Hoewel ze binnenshuis al uitgebreid gebruikt worden als veiligheidssignalisatie en voor glow-in-the-dark gadgets, is de performantie in buitentoepassingen nog onbetrouwbaar. De veranderende omstandigheden (belichting en temperatuur) hebben immers een sterke impact op het opladen van de fosfor overdag en het uitsturen van licht tijdens de nacht. Mits een beter begrip en modellering van de onderliggende processen krijgen we de hefbomen in handen om bestaande fosforen aan te passen en nieuwe te ontwikkelen, die wel goed presteren onder alle weersomstandigheden. Zo komen betrouwbare buitentoepassingen binnen bereik, zoals lichtgevende wegmarkeringen die op vele plaatsen straatverlichting onnodig kunnen maken (bvb. fiets- en wandelpaden). Dit kan een efficiënte oplossing zijn voor het groeiende probleem van lichtvervuiling en het geassocieerde elektriciteitsverbruik. Het voorgestelde project benadert dit innovatiedoel vanaf verschillende fronten, met een terugkoppelingsloop: we evalueren de fosforen in functie van hun thermische en optische gedrag, waarna we – na invoeren van de resultaten in het ontwikkelde model – nieuwe beloftevolle samenstellingen kunnen vinden. De totale opslagcapaciteit van de fosforen zal verhogen, waarbij de emissie meer uniform wordt over de nacht. Dit wordt geëvalueerd met een langdurige veldproef.