Tunnels zijn kritieke infrastructuur en de beschikbaarheid ervan is essentieel voor de samenleving. Brand vormt een aanzienlijk risico, zoals blijkt uit de grote branden in de Kanaaltunnel. Nieuwe evoluties, zoals een grotere nadruk op beschikbaarheid van de infrastructuur en beperkte budgetten voor investeringen in brandveiligheid, stimuleren de ontwikkeling van een risico-gebaseerde evaluatie van de performantie bij brand van de tunnel, doorheen de levensduur. Fundamentele kennislacunes verhinderen echter dat dit doel wordt bereikt: (i) gebrek aan data en modellen voor het evalueren van de afschuifcapaciteit van betonelementen bij brand; (ii) onvoldoende inzicht in het thermomechanisch gedrag van hittewerende bekleding; en (iii) geen geïntegreerd beoordelingskader voor het evalueren van de resterende levensduur na brand dat inzichten over schade op materiaal- en structuurniveau combineert. In dit project worden deze kennislacunes aangepakt. Dit is mogelijk dankzij een uniek brandtestapparaat waarmee experimentele knelpunten worden overwonnen. Baanbrekende datasets zullen worden gecreëerd en openbaar beschikbaar gemaakt. Geavanceerde numerieke modellen zullen worden ontwikkeld, alsook vereenvoudigde beoordelingsmethoden en richtlijnen, en een veiligheidsformaat voor de evaluatie van de afschuifcapaciteit bij brand. Deze doorbraken zullen de levensduur-evaluatie mogelijk maken van gedrag bij brand, voor betonconstructies in het algemeen en voor tunnels in het bijzonder.