Zo’n 9 op 10 volwassen honden hebben een parodontale aandoening (PA), een infectie-geïnduceerde inflammatoire aandoening van de tand-ondersteunende weefsels. PA veroorzaakt doorgaans halitose, orale pijn en tandverlies; maar ernstige vormen kunnen leiden tot oronasale fistulatie, orale osteomyelitis en het verzwaren van systemische aandoeningen zoals cardiovasculaire ziekte. Ondanks PA’s grote ziektelast blijven behandelingsopties beperkt en ondoeltreffend, met buitensporig antibioticagebruik tot gevolg. Bovendien komt interventie meestal laat, wanneer de schade irreversibel is. Parodontale vaccins kunnen het ontstaan en de progressie van PA voorkomen, maar langetermijneffectiviteit wordt gehinderd door ontoereikende antigeenselectie en onvoldoende stimulatie van mucosale immuniteit. Daarom willen we een zelf-amplificerend mRNA vaccin met buccale micronaald-toediening ontwikkelen, hetgeen de expressie van pathogeen-specifieke antigenen verzekert in buccale cellen en orale mucosale immuniteit opwekt. We gaan bij elke ontwikkelingsfase de veiligheid en effectiviteit beoordelen a.d.h.v. experimentele modellen, met een finale kortetermijnbeoordeling bij honden. Om onze doelen te halen zullen we bouwen op onze ervaring aan de UGent met complementaire expertise van onze partners in UC Davis en Universiteit Utrecht. Onze aanpak biedt een flexibel platform voor parodontale vaccins dat kan leiden tot medische toepassingen voor mens en dier dankzij interspecies gelijkenissen in PA.