Epilepsie is een veel voorkomende neurologische aandoening, gekenmerkt door spontane terugkerende epileptische aanvallen. Ondanks een adequate behandeling met anti-epileptica, heeft nog steeds 30% van de patiënten epileptische aanvallen of lijden aan ernstige medicatie-gerelateerde bijwerkingen als gevolg van de grote doses AED die ze moeten nemen. Daarom zijn innovatieve behandelingen voor epilepsie hard nodig.
Van de neuromodulator adenosine, die interageert met Al-receptoren (A1R's), is aangetoond dat het een aanvalonderdrukkend effect uitoefent. Strategieën die gericht zijn op het verhogen van adenosine niveaus en dus het versterken van A1R-signalering, kunnen een veelbelovende benadering zijn in de behandeling van epilepsie.
In dit project zullen we het aanvalonderdrukkende effect van T62 onderzoeken, een positieve allosterische A1R-modulator die het effect van adenosine en A1R-signalering versterkt. Vervolgens zal het potentieel van T62 voor het verbeteren van de werkzaamheid van diepe hersenstimulatie (DBS), een door de FDA goedgekeurde behandeling voor epilepsie, door middel van het verbeteren van A1R-signalering worden geëvalueerd. Uiteindelijk zal fotofarmacologie, een snel opkomende benadering waarbij lichtgevoelige geneesmiddelen zoals gekooide T62 alleen kunnen worden geactiveerd na lokale verlichting van een specifieke golflengte, worden bestudeerd.
Met deze methode willen we aantonen dat fotopharmacologie in combinatie met T62 en DBS een haalbare strategie is voor precisietherapie voor medicijnresistente epilepsiepatiënten.