In de afgelopen vijftien jaar is het paradigma van quantum entanglement het begrip van sterk gecorreleerde rooster systemen revolutie. Verstrengeling en nauw verwante concepten afkomstig kwantuminformatietheorie optimaal geschikt voor het kwantificeren en karakteriseren kwantumcorrelaties en hebben daarom gebleken voor de indeling van de exotische fasen gecondenseerde kwantummaterie ontdekt. Een baanbrekende ontwikkeling die afkomstig zijn van dit onderzoek is een nieuwe klasse van variatierekening vele lichaam golffuncties bekend als tensor netwerk staten. Hun expliciete lokale structuur en unieke verstrengeling eigenschappen maken ze zeer flexibel en zeer krachtig zowel als een numerieke simulatie methode en als theoretisch tool. Het doel van dit voorstel is om dit “verstrengeling methodologie” in het rijk van quantumveldtheorie tillen. In hoge energie fysica, de grote belangstelling in verstrengeling is pas onlangs in werking getreden door de intrigerende verbanden tussen verstrengeling en de structuur van de ruimtetijd die zich voordoen in het zwart gat fysica en quantum zwaartekracht. In de afgelopen jaren zijn directe continuüm grenzen van verschillende tensor netwerk Ansätze geformuleerd. Echter, de toepassing ervan is grotendeels onontgonnen terrein en houdt veelbelovend potentieel. Dit voorstel formuleert een aantal verbeteringen en ontwikkelingen van de theoretische en computationele studie continue kwantumsystemen, ijktheorieën en exotische kwantumfases, maar ook voor het vaststellen van de complexe relatie tussen verstrengeling renormalisatie en geometrie in de context van het holografisch universum. Uiteindelijk zullen deze ontwikkelingen radicaal veranderen de wijze waarop een aantal van de meest uitdagende vragen natuurkundige benaderen, van de simulatie koude atoom systemen niet in evenwicht of high-density situaties kwantumchromodynamica en het standaardmodel