Dit onderzoeksvoorstel beoogt de studie van de historische continuïteit tussen Hermann von Helmholtz' psychofysiologische optica en de hedendaagse sensorimotorische/enactieve benadering van de waarneming. Doorheen de analyse van (i) Helmholtz' conceptualisering van het waarnemingsprobleem en (ii) de filosofische grondslagen van zijn waarnemingstheorie in het historische luik, wordt een kritisch perspectief geboden op de sensorimotorische/enactieve benadering in het vergelijkend/systematisch luik.