Functionele en structurele connectiviteitsanalyse zijn nieuwe technieken die toelaten om de samenwerking en richting van hersenactivatie bij de verwerking van taal in kaart te brengen en bijgevolg op neuronaal niveau een taalconnectoom te ontwikkelen Connectiviteitsanalyse is veelbelovend omdat het een directe klinische translatie mogelijk maakt naar personen met een cerebrale aandoening in een taalgerelateerd hersengebied Enerzijds moet het bepalen van een individueel taalconnectoom een veilige incisierand van een tumor (glioom) in een taalgebied kunnen voorspellen, met een maximale resectie van tumoraal weefsel en zo weinig mogelijk taalproblemen tot gevolg Anderzijds kan dit geïndividualiseerd taalconnectoom de intraoperatieve taalparadigma’ tijdens de wakkere operatie nauwkeuriger richting geven, waardoor de taal van de patiënt tijdens de operatie nog beter kan gemonitord worden Dit onderzoek heeft als doel om aan de hand van functionele connectiviteitsanalyse 1 een neuronaal taalconnectoom te ontwikkelen, 2 de aanpassing van de taal aan het glioom longitudinaal in kaart te brengen, 3 de incisieranden voor de operatie te bepalen en 4 nieuwe intra-operatieve taalparadigma’ te ontwikkelen De koppeling van de kennis van functionele connectiviteit (junior 2) en afasie bij personen met een glioom in een taalgebied (junior 1) kan op die manier niet alleen de levensduur, maar ook de kwaliteit van leven na chirurgie voor een glioom aanzienlijk beïnvloeden